-
1 pon|ieść1
pf — pon|osić1 impf (poniosę, poniesiesz, poniósł, poniosła, ponieśli — ponoszę) vt 1. (doświadczyć) to incur [koszty]; to suffer [klęskę, stratę]- ponieść śmierć to die- ponieść konsekwencje czegoś to suffer the consequences of sth- ponieść odpowiedzialność za coś to be held responsible for sth- ponosić winę za coś to be to blame for sth- ponieść zasłużoną karę za coś to be rightly punished for sth2. (o emocjach) poniósł go entuzjazm he got carried away with his enthusiasm- nerwy go poniosły he lost his nerve- trochę mnie poniosło I got a bit carried awayThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pon|ieść1
См. также в других словарях:
kara — ż IV, CMs. karze; lm D. kar «środek represyjny stosowany względem osób, które popełniły przestępstwo lub w jakikolwiek sposób naruszyły normy prawne lub obyczajowe; środek wychowawczy mający na celu hamowanie wykroczeń» Dotkliwa, ciężka,… … Słownik języka polskiego
